The Raid یورش

 نقد و بررسی فیلمThe Raid : Redemption

یورش : رستگاری

 فیلم یورش : رستگاری از سینمای اندونزی عرضه شده و برعکس برخی آثار رایج ، همین که رسالت اکشن رو بدون اینکه ژست یه فیلم پیچیده رو بگیره و شما رو با حرکات گاها دیوانه وار دوربین رو دست مثلا به هیجان برسونه ، سعی کرده در حدی که بلده و توانش رو داره کار کنه ، خودش نقطه ی قوت بزرگیه البته کاملا مشخص بود جمله تبلیغاتیش (بهترین فیلم اکشن دهه ) ادعایی بیش نیست .

 فیلمنامه با مقدمه ای کوتاه ، به سرعت گروه 20 نفره پلیس به همراه فرمانده شون رو به ساختمون موردنظر می رسونه ، ساختمونی که در ادامه تنها لوکیشن فیلم می شه .

فیلم پیچش و گره ی ویژه ای نداره و اگر چه با اضافه کردن رابطه ی دو برادر کمی سعی کرده خودش رو از صرف اکشن بودن بالاتر بکشه و یا با بازیچه کردن فرمانده ی پلیس کمی هم هوشمندانه اما نمی شه رابطه و دیالوگ های دو برادر مخصوصا سکانس پایانی و یا نیمچه پیچش پایانی رو خیلی جدی گرفت مخصوصا که عنوان یورش تاکید بر اکشن فیلم داره و رستگاری تاکید بر محتواش ولی تاثیر یورش فیلم بر رستگاریش کاملا غلبه کنندست .

اکشن فیلم تا رسیدن به نیمه دوم قابل قبوله اما کم کم شروع به سرعت گرفتن می کنه یعنی هر چه قدر که فیلم جلوتر می ره سکانس های اکشن ، بیشتر و جذاب تر می شن و در کل باید گفت نیمه ی دوم فیلم به مراتب از نیمه ی اولش بهتره و هیجان چند برابری داره .

یکی از مهم ترین بخش های فیلمهای رزمی ، کوریوگرافی یا طراحی مبارزاته که راما با بازی ایکُ اووایس خودش یکی از طراحان این بخش بوده و حرکاتش در طول فیلم (بالاخص  نیمه دوم ) فوق العادست و می تونید بارها از دیدنشون لذت ببرید چرا که تک تک سکانس های اکشن ، حرکات کاملا متفاوت و خیره کننده ای دارن .

نکته ی جالبی که در فیلم وجود داره اینه که معمولا بدمن  آثار اکشن ، فردی تنومند و عضلانیه اما بدمنِ اصلی یورش که در نیمه دوم وارد میدون می شه و با حرکات رزمیش قدرت راما و بقیه رو به چالش می کشه اندام ریزی داره و بیشتر تعبیر مَثَل فلفل نبین چه ریزست مخصوصا در مبارزه ی پایانی .

اگه بخوام کمی سخت گیرانه به اکشن فیلم نگاه کنم و یک ایراد ازش بگیرم قطعا محدود و شبیه بودن فضاها مهم ترین نکته ای که می تونم اشاره کنم ، در واقع به دلیل اسیر شدن کاراکترها در ساختمون ، تمام سکانس ها در یک فضای کاملا بسته اتفاق می افته البته نوع فیلمبرداری و میزان هیجان موجود در سکانس ها ، نمی ذاره این بسته بودن شما رو اذیت کنه .

همون طور که گفتم نمی شه یورش رو به عنوان یه فیلم درجه یک اکشن به حسابش آورد اما اثریه که برای افراد علاقمند به ژانر اکشن مخصوصا از نوع درگیر های تن به تنِ متعدد ، حسابی انرژی زاست به ویژه در این بحبوحه که کمتر فیلمی به معنای واقعی اکشن و هیجان انگیز از آب درمیاد و اگه قرار باشه بهترین فیلمهای اکشن سال 2012 رو انتخاب کنیم ، می شه بدون هیچ تردیدی ازش به عنوان یکی از بهترین ها نام برد  .