Mud ماد

جذاب تر از اونچه که به نظر میاد 

ساده تر از اونچه که فکر می کنید

نقد و بررسی 

ماد MUD

جف نیکولز بر اساس شنیده ها و امتیازات فیلم اولش ( داستان های شاتگان ) خودش رو به عنوان یه کارگردان خوش آتیه نشون داد ، اما این فیلم دوم اون بود که به ویژه با گرفتن جایزه در کن ، توجهات رو به سمت خودش معطوف کرد؛ تا جایی که می شه پناه بگیر رو یکی از بهترین و ارزشمندترین های 2011 به شمار آورد . 

برعکس پناه بگیر ، ماد شروع میخکوب کننده ای نداره و داستانش هم کوچک به نظر میاد ولی نیکولز با ایجاد داستان های شخصی برای تمام کارکترها و ادغام این داستان های فرعی با درامی که مابین اَلیس و کارکتر ماد در جریانه ، به شکلی موازی مخاطب رو با خودش همراه و در عین حال ماجرایی جنایی رو بر فیلم و کاراکترهاش حاکم می کنه .

یکی از اشکالاتی که تا حدی به فیلم وارده و از مهم ترین ایراداتش شمرده شده ، زمان طولانیشه اما به نظرم مشکلات جدی تر از اینه چرا که در کل ، کشش داستانی در حدی هست تا مخاطبی که دقایقی تحمل کرده و وارد داستان فیلم شده رو تا آخر با خودش همراه کنه .

متاسفانه کاراکترهای مکمل ، دستاورد خاصی برای مخاطب ندارن و تقریبا هیچ پیشرفت خاصی رو طی نمی کنن، بیشتر کاراکترهای داستان مثل پدر و مادر الیس ، نیکبون ( دوست الیس ) ، عموی نیکبون ( مایکل شَنون ) و حتی تا حدی جونیپر ، اگه هیچ کدوم از جریانات هم اتفاق نمی افتاد بازهم همون جایی قرار می گرفتن که در پایان بودن و تقریبا همون وضعیت رو داشتن .

اما مهم ترین بخش فیلم درامیه که ما بین کاراکتر ماد و الیس شکل می گیره ، دو نفری که به لحاظ ظاهری و سنی هیچ تناسبی با هم ندارن ؛ اما ضعف مهمی که فیلنامه نیکولز داره سرانجام کاراکتر مادـه ؛ سرانجامی که حتی حضور این کاراکتر رو به نوعی زیر سوال می بره و به نظر میاد بیشتر از اونکه این کاراکتر به خودیِ خود ارزش خاصی داشته باشه ، از طرف فیلمنامه نویس فرستاده شده تا به پرورش الیس کمک کنه و سکانس پایانی که بی شباهت به سکانس پایانی پناه بگیر نیست ولی در نقطه مقابل اون ، برگ برنده ویژه و غافلگیرکننده ای برای پایان وجود نداره و اینجاست که فیلم ساده تر از اونچه که مخاطب فکر می کنه تموم می شه .

به طور کلی ، ماد به لحاظ تعدد کاراکترها نسبت به پناه بگیر از وسعت به مراتب بیشتری برخوداره اما از اونجایی که ناخودآگاه مقایسه بین دو فیلم اخیر نیکولز صورت می گیره باید گفت ، ماد فیلم تماشاییه ولیکن از نظر مضمون ، پختگی و تاثیرگذاری در حد و اندازه های پناه بگیر نیست و نمی شه جایگاه ویژه ای در بین فیلمهای سال برای در نظر گرفت .