نـقـد فـیـلــم هـالــیوودی

نقد فیلم خارجی نقد فیلمهای هالیوودی سینمای هالیوود

نـقـد فـیـلــم هـالــیوودی

نقد فیلم خارجی نقد فیلمهای هالیوودی سینمای هالیوود

هدیه Gift

هدیه ای نه چندان خوشایند


...

به راحتی می شه متوجه شد که جوئل اجرتون با اولین تجربه فیلمسازی اش تلاش کرده تا ورودی مقتدرانه به سینما داشته باشه , حتی از اونجایی که خود اجرتون در نقش کاراکتر گوردو حضور داشته ، سکانس های حضورش در فیلم رو به صورت متوالی فیلمبرداری کرده تا تمام تمرکزش رو بر کارگردانی و هدایت فیلم بذاره . با وجود تعریف و تمجیدها به نظر میومد نتیجه این زحمات , اثری کم و بیش مهم و ارزشمند رو پدید آورده ولی ماحصل کار نشون می ده که اجرتون شاید بازیگر خوبی باشه اما تا ساخت اثری خوب , فاصله قابل توجهی داره .

خلاصه داستان فیلم در مورد زن و شوهر خوش بختیه که وضعیت مالی خوبی دارن ، زوجی که به دلایلی که کم کم مشخص می شه و البته چندان هم جدی نیست به شهر دیگه ای نقل مکان کردن اما ورود دوستی قدیمی ، برگ تازه ای از زندگی این زوج رو ورق می زنه . دوستی که ظاهر بی آزاری داره ولی توامان حضوری آزاردهنده برای زن و شوهر پیدا می کنه که موجب می شه تعلیق کافی برای دنبال کردن فیلم ایجاد بشه و در کل فصل آغازینِ قابل قبولی رو به نمایش می ذاره اما ناگهان کاراکتر گوردو بعد از این بخش حذف می شه و مجددا در یک سوم پایانی حضور فیزیکی پیدا می کنه و ایراد فیلم رو در همین نقطه می شه پیدا کرد ؛ این حذف ناگهانی کاراکتر مرموز داستان در ظاهر و در اوایل موجب تشدید حس تعلیق بر فیلم می شه اما جریان فیلمنامه در مسیر درستی قدم برنمی داره .

تاکید بر حرکات به شدت آهسته دوربین در سکانس آغازین وجود وجه معمایی رو به کار القا می کنه اما استفاده بیش از حد از این تمهید در میانه فیلم و برخی ماجراهایی که بر کاراکتر زن می گذره و با لحظات به سبک آثار ترسناک کلیشه ای با پرش لحظه ای مخاطب همراهه ، ضعف بخش تریلر و حد افول این ژانر رو نشون می ده ؛ از طرفی میانه فیلم که تا در بخشی از یک سوم پایانی هم وجود داره ، نه تنها دیگه تعلیق و و دلهره ای حس نمی شه بلکه مسیر داستان و جو حاکم بر فیلم بیشتر به سمت درام سوق پیدا می کنه که از دل این مسیر قراره دید تازه و واضح تری نسبت به کاراکترهای سایمون (جیسون بیتمن) و گوردو ایجاد بشه . در عین حال داستانک دیگه ای هم پیش کشیده می شه تا کمی مخاطب رو فریب بده و عمقی هم به بخش درام فیلم اضافه کنه اما این حرکت تحمیلی برای رسوندن فیلم به محتوای موردنظر ، بیشتر از اونکه به ارتباط بین زن و شوهر و افزایش گسست این رابطه زناشویی کمک کنه، منجر به افزایش ایرادات فیلم شده .

اصل داستان و برگ برنده هدیه در فصل انتهایی اونه که جذاب ترین لحظات رو هم تشکیل می ده و در سکانس مورد نظر که به نوعی تنها لحظه ای است که عنوان هدیه در بطن فیلم ورود پیدا می کنه ، اتفاقا اثرگذار ظاهر می شه اما حتی این نقطه عطف هم کارکرد لازم رو پیدا نمی کنه چرا که ماجرای پیش اومده ( فارغ از اینکه واقعا روی داده یا نه ) علنا موجب تناقض و سرگردانی در تعریف هر دو کاراکتر مرد می شه و حتی اگه در بالاترین سطح ، مضمون مهم و جدی فیلم رو قربانی شدن کاراکتر زن به خاطر دو کاراکتر مرد داستان در نظر گرفت ، همچنان به دلیل عدم پرداخت مناسب کاراکترهای اصلی و مسیر روایت داستان و عدم پختگی اختلاف زناشویی ، بالاطبع این قربانی شدن هم کارکرد خودش رو از دست می ده و رفتار زن هم در پایان نسبت به همسرش تا اندازه ای اغراق شده به نظر میاد و تمام این ایراداتِ اساسی جدا از پرداخت های بسیار سطحی از کاراکترهایی هستش که گاها در اطراف این زن و شوهر دیده می شن .

اجرتون با فعالیت در پست های مختلف در پی خلق اثری توامان جذاب و قابل تفکر بوده تا ورای روایت داستانی پرکشش ، احتمالا مفهوم انسانیت رو به چالش بکشه و تاثیر رفتار گذشته بر امروز و توامان اثراتش بر آینده رو به نمایش بذاره . نتیجه این تلاش ، همچون درصد قابل توجهی از فیلمها شاید در سطح و در اندازه حرف موفق باشه اما در عمل ، کارایی مناسب رو پیدا نمی کنه و در مجموع گرچه هدیه به دلیل ایجاد برخی جذابیت ها ، شاید اثری ناامید کننده نباشه ولی اثر موفقی هم نیست .



نظرات 1 + ارسال نظر
سینماگپ سه‌شنبه 14 اردیبهشت‌ماه سال 1395 ساعت 09:22 ق.ظ http://www.cinemagap.com

متاسفانه به هیچ عنوان فیلم قوی نبود و چه به لحاظ ساختاری و چه به لحاظ نقد بسیار ضعیف ظاهر شده بود. شخصاً فکر می کنم این فیلم ارزش دیدن نداشته باشه و در IMDB هم بهش نمره 5 دادم.

سلام ممنون از نظرت
موافقم و نمره مناسبی هم دادی. موفق باشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد