Despicable Me من نفرت انگیز

راستش از کارتون " من نفرت انگیز " انتظار یه فیلم انیمیشنی خوب و جذاب رو داشتم اما نه در بیشتر دقایق , کاره آنچنان جذابی بود که ازش لذت ببرم و نه هیچ حرف جدیدی برای گفتن داشت .

داستان فیلم روی کاغذ جذابه ؛ مردی که می خواد ماه رو بدزده و انصافا افتتاحیه خیلی خوبی هم داره اما هر چه قدر جلوتر میره و انتظار دارید که فیلم بیشتر شما رو درگیر کنه و با شوخی ها و هیجانی که داره لذت بخش باشه , می بینید خبری نیست و شاید به شخصه اگر با یه کاره دوبعدی طرف بودم , اصلا کامل نمی دیدمش ؛ اگر چه بازم نیمه دوم فیلم بهتر می شه و فصل پایانیش هم قابل قبول کار شده .

فیلم از لحاظ فظاسازی , رنگ ها , نورپردازی و کلا از لحاظ بصری چیزی از بهترین انیمیشنهای حال حاظر دنیا کم نداره اما شخصیت ها معمولین و خیلی تاثیرگذار نمی شن و در حد یه کاره انیمیشنی بین مرز متوسط و خوب می مونند .

ایده های زیادی در جهت فضای کمدی توی کار وجود داره و روی شوخی های فیلم تا حدی کار شده که در لحظات پایانی وقتی اون دستگاه DJ رو نشون میده به جایBlu-Ray Disk نوشته Gru”-Ray Disk " اشاره به نام شخصیت اصلی ؛ اما با استفاده صرف از شوخی های خوب ، نمی شه یه اثر خوب ساخت و استفاده از تکنولوژی های عجیب و غریب هم نتونسته به کلیت کار کمک کنه ؛ بازم می گم اگه این کار انقدر در بخش جذابیت ظاهری موفق نبود ؛ اصلا شاید تا آخر تماشاش نمی کردم .

نکته دیگه هم این که ، اگر چه این کار شاید در ظاهر برای کودکان جذاب و اصلا مال اونها باشه  اما به نظر من بیشتر برای بزرگترهاست وگرنه تقریبا هیچ مفهوم اخلاقی که برای کودکان مناسب باشه توی این کار وجود نداره . مثلا شخصیت مینیون ها (موجودات زرد رنگ) جالب دراومدند وکمک زیادی به جذابتر شدن فیلم کردند اما همش دارن همدیگه رو مسخره و اذیت می کنند و یا مثلا اونجا که یکی از اونها روی دستگاه کپی نشسته ؛ خوب، اون شوخی چه کارکردی برای کودک داره ؟

یکم سخته که به صدای شخصیت اصلی" گرو" عادت کنید مخصوصا که لهجه هم داره البته قطعا این کار تعمدی و برای متفاوت کردن اثر بوده .

مهم ترین عوامل عدم موفقیت این کار به نظرمن اینهاست :

 نه تحول شخصیت ظاهرا بد انقدر خاص و جدیده و نه راه تحولش . بچه های فیلم قبلا در اثرهای دیگه دیده شدند و با این که مخصوصا بچه کوچک تر داستان بامزه در اومده اما هیچ کدوم وجه جدیدی ندارند ؛ مینیونها هم فقط یه سری موش آزمایشگاهی اند که به جذابتر شدن فیلم کمک می کنند وگرنه وجه مفهومی و اخلاقی ندارند و شخصیت بدمن فیلم وجهی فراتر از معمولی ترین بدمن های کارتون های روزانه ای که بچه ها می بینند نداره و فقط وسایل عجیب غریبی براش در نظر گرفته شده . در کل عوامل سازنده فیلم سعی کردن با جمع آوری انواع و اقسام ایده ها و اتفاقات انیمیشنهای روز، یه اثر متفاوت بسازند که به نظر من موفق نبودند .

 به هر حال این فیلم  تا حدی فروش خوبی داشت ( 543 میلیون دلار ) که تهیه کنندگان فیلم که ظاهرا اولین فیلم انیمیشنی مستقل خودشون رو عرضه کردند , در صدد ساخت قسمت دوم فیلم هستند و بعید نیست این بار بیشتر از 60 میلیون دلار برای اثرشون خرج کنند .

البته اولین نماهای فیلم کاملا سیاسی اجتماعیه و یه جورایی از همون توهین ها به عرب ها و مسلمون هاست که نشون میده اون فرد چوپون هنوز داره به شیوه قرن ها پیش گوسفنداش رو می چرونه و روی تپه می ایسته و احساس غرور لحظه ای می کنه اما غربی ها و یا شخصیت های این فیلم چه تکنولوژی هایی که ندارند و چه کارهایی که نمی کنند .

در کل نه می شه گفت ضعیف بود و نه می شه گفت خوب بود ؛ فقط می شه گفت یه کاره معمولی بود .